po | wt | śr | cz | pt | so | nd |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 7 | ||
8 | 9 | 10 | 11 | 14 | ||
15 | 17 | 18 | ||||
22 | 24 | |||||
29 | 30 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
NIE ŻYJE DELFINA AMBROZIAK
Z głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci Delfiny Ambroziak. Wybitna śpiewaczka zmarła 9 stycznia w wieku 88 lat. Uroczystość pogrzebowa odbędzie się 24 stycznia o 12.00 na Cmentarzu Komunalnym „Doły” przy ulicy Smutnej 1 w Łodzi.
Delfina Ambroziak, wielka gwiazda polskich i światowych scen operowych, związana była z Łodzią przez całe życie. Debiutowała w Teatrze Wielkim i na jego scenie święciła największe triumfy. Występowała m.in. w tytułowych rolach w „Lakmé” Delibes’a i „Traviacie” Verdiego, a także jako Gilda w „Rigoletcie” Verdiego, Mimi w „Cyganerii” Pucciniego, Małgorzata w „Fauście” Gounoda i „Mefistofelesie” Boito, Micaëla w „Carmen” Bizeta, Donna Elvira w „Don Giovannim” Mozarta, Eudoksja w „Żydówce” Halévy’ego, Hanna w „Strasznym dworze” Moniuszki. Oklaskiwana była ponadto na wielu innych scenach i estradach w Polsce i na świecie, w tym w amsterdamskim Concertgebouw, Santa Cecilia w Rzymie czy Carnegie Hall w Nowym Jorku. Jako solistka brała udział w takich festiwalach, jak: Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Poznańska Wiosna Muzyczna, festiwale w Łańcucie, Krynicy, Kudowie, Salzburgu, Ludwigsburgu, Linzu, Gandawie i Lucernie. Miała w swoim bogatym repertuarze wiele dzieł oratoryjno-kantatowych i lirykę wokalną. Była cenioną interpretatorką muzyki Krzysztofa Pendereckiego, którą wykonywała na całym świecie, dokonała także nagrań jego dzieł.
Delfina Ambroziak od początku swojej kariery związana była z Filharmonią Łódzką. Na naszej estradzie występowała kilkadziesiąt razy w latach 1962–1989. Publiczność filharmoniczna po raz pierwszy mogła usłyszeć ją na koncercie dyplomantów Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi w scenie obłąkania Ofelii z opery „Hamlet” Thomasa. W 1963 roku pojawiła się w FŁ jako laureatka I nagrody Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Monachium. Brała udział w koncertach łódzkiej Orkiestry Symfonicznej w Filharmonii Narodowej – śpiewała w takich utworach, jak „Acis i Galatea” Haendla pod dyrekcją Stefana Marczyka (1963) czy „Raj i Peri” Schumanna pod kierunkiem Henryka Czyża (1978). W 1985 roku na festiwalu w Lourdes brała udział w wykonaniu Bachowskiego „Magnificat” pod batutą Zdzisława Szostaka i IV Symfonii Gustava Mahlera pod Stefanem Marczykiem. Na łódzkiej estradzie śpiewała fragmenty oper Verdiego, Offenbacha, Rossiniego, „Bachianas brasileiras” Villi-Lobosa, uczestniczyła w wykonaniach „Requiem” Mozarta, „Joanny d’Arc na stosie” Honeggera, „Orfeusza i Eurydyki” Glucka, Oratorium na Boże Narodzenie Bacha, Mszy koronacyjnej Mozarta, „Te Deum” Pendereckiego, „Słopiewni” Szymanowskiego. Śpiewaczka pojawiła się także z łódzkimi filharmonikami w programie telewizyjnym Henryka Czyża „Nie taki diabeł straszny” w „Catulli carmina” Orffa (1975) i „Judycie” Honeggera {1976). Ostatni raz wystąpiła z Chórem i Orkiestrą Symfoniczną FŁ pod kierunkiem Zdzisława Szostaka w Mozartowskim „Requiem” na koncercie w kościele ewangelickim pw. św. Mateusza w Łodzi, który odbył się 1 września 1989 roku dla uczczenia 50. rocznicy wybuchu II wojny światowej.
Delfina Ambroziak była wierną melomanką, z mężem Tadeuszem Kopackim regularnie uczestniczyła w koncertach Filharmonii Łódzkiej. W naszej sali koncertowej miała swoje stałe miejsce. Na jej wizyty wizyty czekaliśmy my, pracownicy FŁ, i wielu naszych Słuchaczy, a bilety dla Delfiny Ambroziak i Tadeusza Kopackiego czekały zawsze do ostatniej chwili.
Rodzinie i bliskim Delfiny Ambroziak składamy najszczersze kondolencje.
Delfina Ambroziak, fot. Irena Strzemieczna/Archiwum FŁ