GIUSEPPE VERDI – „NABUCCO”

Libretto: Temistocle Solera       

Realizatorzy:

Daniele Callegari – dyrygent

Elijah Moshinsky – reżyseria

John Napier – scenografia

Andreane Neofitou – kostiumy

Howard Harrison – światło

Obsada:

Liudmyla Monastyrska – Abigaille

Maria Barakova – Fenena

SeokJong Baek – Ismaele

George Gagnidze – Nabucco

Dmitry Belosselskiy – Zaccaria

Czas trwania: 3 godziny i 10 minut

„Nabucco” to najsłynniejsza z wczesnych oper Giuseppe Verdiego i jednocześnie dzieło, które wyniosło go do światowej sławy.  Popularność zawdzięcza nie tylko pięknej muzyce – choć wspaniałość bel canta i wzniosłość monumentalnych chórów są niekwestionowane – ale także czytelnej dla ówczesnych Włochów symbolice narodowowyzwoleńczej. Choć akcja opery dzieje się w starożytnym Babilonie i Jerozolimie, współcześni kompozytora nie mieli wątpliwości, że mowa jest o ich własnych dążeniach wolnościowych i zjednoczeniowych: w XIX w. Włochy były mozaiką państewek, w znacznej części kontrolowaną przez Austrię. Pobudzaniu świadomości narodowej miał służyć ruch ideowo-polityczny Risorgimento, w który pięknie wpisywały się patriotyczne w wymowie opery Verdiego. Chór „Va, pensiero”, w którym Żydzi, siedząc nad brzegami Eufratu, opłakują utraconą ojczyznę, do dziś uważany jest niemal za włoski hymn narodowy.

Od strony muzycznej Verdi połączył styl francuskiej grand opéra z tradycyjnym włoskim bel canto. Zadbał, by każdy z wokalistów miał możliwość popisania się pięknem i wirtuozerią swojego głosu zarówno w ariach solowych, jak i w duetach. Podczas prapremiery w mediolańskiej La Scali w roli tytułowej wystąpił Giorgio Ronconi, a w roli Abigaille – Giuseppina Strepponi. Ta śpiewaczka wkrótce porzuciła sceniczną karierę, by zostać drugą żoną Verdiego (kompozytor był wdowcem). Dźwięki pieśni „Va, pensiero” w wykonaniu dziewięciuset osobowego chóru La Scali towarzyszyły w 1901 roku uroczystości złożenia ciał kompozytora i jego żony w kaplicy Casa di Riposo per Musicisti w Mediolanie.

Liudmyla Monastyrska, fot. Marty Sohl/Metropolitan Opera

„Nabucco”, fot. Marty Sohl/Metropolitan Opera