KONCERT SYMFONICZNY
Wykonawcy:
Aleksandra Kubas-Kruk – sopran
Paulina Glinka – sopran
Jan Jakub Monowid – kontratenor
Viktar Navitski – tenor
Sebastian Szumski – bas-baryton
Tibor Bogányi – dyrygent
Artur Koza – przygotowanie chóru
Chór i Orkiestra Symfoniczna FŁ
Prowadzenie koncertu: Marcin Majchrowski
Program:
Felix Mendelssohn – V Symfonia D-dur op. 107 „Reformacyjna” [27’]
Andante – Allegro con fuoco
Allegro vivace
Andante
Chorale: Andante con moto – Allegro vivace
***
Johann Sebastian Bach – „Magnificat” D-dur BWV 243 [29’]
Chorus: Magnificat anima mea
Aria: Et exultavit
Aria: Quia respexit
Chorus: Omnes generationes
Aria: Quia fecit mihi magna
Duetto: Et misericordia
Chorus: Fecit potentiam
Aria: Deposuit
Aria: Esurientes
Terzetto: Suscepit Israel
Chorus: Sicut locutus est
Chorus: Gloria Patri
O 18.15 zapraszamy do sali kameralnej na spotkanie przedkoncertowe, podczas którego o muzyce opowie Marcin Majchrowski. Wstęp wolny.
Koncert z możliwością skorzystania z bawialni dla dzieci. Szczegóły można znaleźć tutaj.
Magnificat to kantyk nieszporny, rozpoczynający się od słów „Magnificat anima mea Dominum” (Wielbi dusza moja Pana). Najsłynniejszym utworem do tego tekstu, wpisującym się w długą historię jego opracowań, jest obecnie dzieło J.S. Bacha. Ma ono niezwykle uroczysty charakter, o czym świadczy bogata obsada, oraz zwartą formę o ramowej konstrukcji: finałowy chór nawiązuje do początku kompozycji. Prawykonanie pierwszej wersji odbyło się w czasie Bożego Narodzenia 1723 roku, tuż po objęciu przez Bacha posady kantora w kościele św. Tomasza w Lipsku. Utwór ten jest przykładem najwyższego kunsztu późnobarokowego mistrza, harmonijnie łącząc sugestywny dramatyzm z duchowością. Świadectwem zaangażowania religijnego jest też Symfonia Reformacyjna Feliksa Mendelssohna, który w dzieciństwie wraz z rodzicami zmienił wyznanie z mojżeszowego na ewangelickie. Utwór powstał w roku 1830 dla uświetnienia trzechsetnej rocznicy napisania Wyznania augsburskiego Filipa Melanchtona – jednego z najważniejszych dokumentów reformacji. Związek z religią kompozytor podkreśla przez wykorzystanie melodii i harmonii tzw. drezdeńskiego Amen, typowego dla nabożeństw w kościołach Saksonii, oraz opracowanie chorału Marcina Lutra „Warownym grodem jest nasz Bóg” w ostatniej części utworu.
Tibor Bogányi, fot. Gyarmati Csaba