Lorem ipsum
logo Filharmonia łódzka im. Artura Rubensteina
Instytucja Kultury Samorządu Województwa Łódzkiego współfinansowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
logo Filharmonia łódzka im. Artura Rubensteina
Instytucja Kultury Samorządu Województwa Łódzkiego współfinansowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Logo do druku
Instytucja Kultury Samorządu Województwa Łódzkiego współfinansowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

KONCERT SYMFONICZNY

Koncerty symfoniczne
26 maja 2023, piątek, 19:00
Ceny biletów od 26 PLN do 55 PLN

Wykonawcy:

Katarzyna Hołysz – sopran

Ewa Wolak – alt

Viktar Navitski – tenor

Peter Mikuláš – bas

Oliver von Dohnányi – dyrygent

Artur Koza – przygotowanie chóru

Chór i Orkiestra Symfoniczna FŁ

Prowadzenie koncertu: Michał Marchlewski

Program:

Antonín Dvořák – Requiem op. 89 [90’]

Introitus: Requiem aeternam. Poco lento

Graduale: Requiem aeternam. Andante

Sequentia: Dies irae. Allegro impetuoso

Tuba mirum. Moderato

Quid sum miser. Lento

Recordare, Jesu pie. Andante

Confutatis maledictis. Moderato maestoso

Lacrimosa. L'istesso tempo

Offertorium: Domine Jesu Christe. Andante con moto

Hostias. Andante

Sanctus. Andante maestoso

Pie Jesu. Poco adagio

Agnus Dei. Lento

Tego dnia spotkanie przedkoncertowe nie odbędzie się. Przepraszamy za zmianę. 

Koncert z możliwością skorzystania z bawialni dla dzieci. Szczegóły można znaleźć tutaj.

Na odwieczne pytanie o sens ludzkiej egzystencji odpowiedzi szukają, oprócz naukowców i duchownych, także artyści. Swoje rozważania na ten temat czeski kompozytor Antonín Dvořák (1841–1904) zawarł w Requiem. Msze żałobne powstawały już od średniowiecza, początkowo jednak ich głównym celem było dostarczenie artystycznej oprawy dla religijnych tekstów do wykorzystania podczas liturgii („requiem aeternam” to pierwsze słowa introitu: wieczny odpoczynek). Z czasem nabierały coraz bardziej osobistego charakteru. Taka też jest kompozycja Dvořáka: Requiem to jego refleksja na temat człowieczego istnienia. W tym ujęciu śmierć nie stanowi nieuchronnego końca, lecz jest zaledwie (?) momentem rozliczenia się z życiem na ziemi i jednocześnie punktem wyjścia do dalszego bytowania po śmierci. Zarówno swoboda w doborze części, jak i bardzo osobisty charakter utworu sprawiły, że jest on przeznaczony do wykonania koncertowego, nie liturgicznego. Dzieło od początku cieszyło się wielką sympatią słuchaczy; być może dlatego, że trafnie odzwierciedla dewizę życiową kompozytora: „należy myśleć muzyką i o muzyce”. Utwór został wykonany także podczas pogrzebu Dvořáka 5 maja 1904 roku. Teraz zabrzmi pod batutą słowackiego dyrygenta Olivera von Dohnányi.

Oliver von Dohnányi, fot. z archiwum artysty

Łódzcy filharmonicy, fot. Marcin Stępień