Filharmonia Łódzka

MET: LIVE IN HD – CZARODZIEJSKI FLET

WOLFGANG AMADEUS MOZART – „CZARODZIEJSKI FLET”

Libretto:
Emanuel Schikaneder

Realizatorzy:
Nathalie Stutzmann – dyrygentka
Simon McBurney – reżyseria i choreografia
Michael Levine – scenografia
Nicky Gillibrand – kostiumy
Jean Kalman – światło
Finn Ross – projekcje
Gareth Fry – dźwięk

Obsada:
Erin Morley – Pamina
Kathryn Lewek – Królowa Nocy
Lawrence Brownlee – Tamino
Thomas Oliemans – Papageno
Alan Held – Mówca
Stephen Milling – Sarastro
Brenton Ryan – Monostatos

Czas trwania: 3 godziny 30 minut (jedna przerwa)

„Czarodziejski flet” to ostatnie dzieło operowe Mozarta; kompozytor zmarł zaledwie dwa miesiące po niezwykle udanej wiedeńskiej premierze. Jest to jednocześnie jedna z najdoskonalszych jego kompozycji scenicznych, choć została napisana z myślą o tym, by zadowolić szerokie gusta publiczności ze wszystkich warstw społecznych. Stanowi przykład tzw. singspielu, czyli utworu wystawianego w języku narodowym (nie po włosku), ze wstawkami mówionymi.

Fantastyczną historię, której akcja dzieje się w odrealnionym świecie, pozostawiając pole do popisu dla wyobraźni reżysera i widzów, można odczytywać na wielu poziomach: jako niezwykłą baśń, przypowieść o ludzkiej kondycji i o tym, co w życiu najważniejsze, albo moralitet pełen wolnomularskich symboli. Zarówno kompozytor, jak i librecista – Emanuel Schikaneder – należeli do loży masońskiej, w treści i muzyce można więc wytropić wiele elementów ważnych rytuałów. Wskazuje na to między innymi cyfra 3: 3 akordy rozpoczynające utwór, 3 damy Królowej Nocy, 3 pytania stawiane przez kapłanów Sarastra itd. Nie trzeba jednak znać założeń ruchu masońskiego, by rozkoszować się pełną niepowtarzalnego czaru muzyką.

Nowojorska Metropolitan Opera przygotowała nową inscenizację „Czarodziejskiego fletu” po raz pierwszy od 19 lat. Śmiała wizja znanego angielskiego reżysera Simona McBurneya, tak różna od wcześniejszej inscenizacji Julie Taymor (także pokazywanej w Filharmonii Łódzkiej w ramach cyklu „The Met: Live in HD”), uznana została przez recenzenta The Wall Street Journal za „najlepszą inscenizację opery Mozarta, jaką kiedykolwiek widziałem”. Orkiestrę, którą kieruje Nathalie Stutzmann, można nie tylko usłyszeć, ale i zobaczyć, gdyż kanał został podniesiony, by muzycy byli widoczni dla publiczności i mogli wchodzić w interakcję z aktorami. Atrakcyjność podnosi pokaźna liczba scenicznych efektów wraz z projekcjami, efektami dźwiękowymi, a nawet akrobacjami.

Sceny z „Czarodziejskiego fletu”, fot. Donald Cooper / English National Opera